Autyzm? O co chodzi?

                                      Autyzm? O co chodzi?

O autyzmie mówimy, gdy zdiagnozujemy całościowe zaburzenia rozwoju.

 

Obserwujemy wtedy nieprawidłowe funkcjonowanie w sferze:

EMOCJONALNEJ – nazywanie, rozumienie , przezywanie emocji.

POZNAWCZEJ – dotyczy ona spostrzegania, koncentracji, uwagi, myślenia , pamięci.

SPOŁECZNEJ – rozumienie, przestrzeganie zasad i norm społecznych, nawiązywanie, utrzymywanie relacji z dziećmi , dorosłymi.     

 

Czy wiesz, że obecnie u 1 dziecka na 100 diagnozowany jest autyzm? Niestety u wielu zbyt późno…

 

Pierwszą osobą diagnozującą powinien być rodzic!

Mamo , tato pamiętaj – to od Twojej wiedzy, od tego czy potrafisz rozpoznać pierwsze objawy autyzmu, zależy jak szybko Twoje dziecko otrzyma pomoc! Wczesna diagnoza to jego szansa na rozwój samodzielności i lepsze życie.

 

Pierwsze symptomy pojawiają się w pierwszych 36 miesiącach życia dziecka. Poznaj je!

 

Niepokojące objawy:

• izolowanie się od otoczenia
• brak chęci do zabawy z innymi dziećmi,
• wrażenie, że dziecko woli kontakt z przedmiotami niż z ludźmi,
• unikanie kontaktu wzrokowego lub jego szybkie przerywanie,
• brak mowy lub używanie słów pozbawionych znaczenia,
• zachowanie takie, jak: wprawianie w ruch obrotowy przedmiotów, częste kręcenie się w kółko bądź kiwanie, huśtanie,
• nadwrażliwość na dotyk, dźwięk, smak czy zapach,
• brak reakcji na ból,
• niechęć do przytulania się,
• szczególne przywiązanie do jednej rzeczy, zabawki,
• brak reakcji na komunikaty, własne imię,
• specyficzne reagowanie na pewne rodzaje bodźców, np. na określone dźwięki,
• zabawy stereotypowe, np. ustawianie klocków w rządku, kolorami, kształtami,
• brak umiejętności pokazywania palcem tego, czego dziecko chce.

 

U większości dzieci autystycznych występuje zaburzona komunikacja, np. dziecko nie komunikuje się gestem, ma trudności ze wskazywaniem, naśladowaniem, wykonywaniem poleceń. Osoby z autyzmem nie potrafią tworzyć dłuższych rozbudowanych wypowiedzi, mają trudność z rozpoczęciem i podtrzymywaniem rozmowy. Miewają problemy ze zrozumieniem pojęć abstrakcyjnych. Dodatkowo obserwuje się u nich zaburzenia zachowania np. rytuały lub koncentrowanie się na funkcjonalnych właściwościach przedmiotów. U niektórych pojawiają się zachowania agresywne i autoagresywne.

 

                                              

 

Pamiętajmy, że każde dziecko jest inne i objawy mogą mieć różny stopień nasilenia lub nie występować wszystkie naraz.

 

            Mamo, tato, jeśli zauważyłeś u swojego dziecka niepokojące objawy, mogące świadczyć o tym, że jego rozwój nie przebiega prawidłowo to:

 

1. Skontaktuj się z Waszym lekarzem rodzinnym lub pediatrą.

 

1. Jeśli nadal czujesz się zaniepokojony możesz skonsultować się z psychologiem dziecięcym lub psychiatrą, nie potrzebujesz skierowania.

 

1. Możesz też zgłosić się do poradni psychologiczno-pedagogicznej, opowiedzieć o tym co Cię niepokoi i umówić na przeprowadzenie diagnozy.

 

1. Jeżeli otrzymasz diagnozę o całościowym zaburzeniu rozwoju dziecka (spektrum autyzmu) – autyzm, autyzm atypowy, Zespół Aspergera zgłoś się do publicznej poradni psychologiczno – pedagogicznej, która prowadzi orzekanie o formach pomocy dla dzieci z autyzmem.

 

1. Zespoły orzekające powoływane przez dyrektorów takich Poradni wydają orzeczenia:

-  o potrzebie kształcenia specjalnego w placówkach (przedszkolach i szkołach

   integracyjnych, specjalnych i ogólnodostępnych),

            - o potrzebie rocznego indywidualnego przygotowania przedszkolnego i indywidualnego

              nauczania dzieci i młodzieży,

            - o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych,

 

         oraz opinie: o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka od chwili wykrycia

         niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole.

                    

 

1. Jeśli termin oczekiwania na diagnozę w placówce państwowej jest zbyt długi, możesz zdiagnozować dziecko w jednej z placówek niepublicznych, które również przeprowadzają diagnozy.
2. Jeżeli dziecko otrzymało opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju, to złóż podanie o zorganizowanie wczesnego wspomagania rozwoju do dyrektora poradni, która ją wydała lub do dyrektora przedszkola, do którego dziecko uczęszcza lub do niepublicznego ośrodka realizujacego zajęcia w ramach wczesnego wspomagania rozwoju. Koniecznie dołącz otrzymana opinię.
3. Jeżeli Twoje dziecko otrzymało orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego to do instytucji odpowiadającej za edukację w Twoim miejscu zamieszkania, złóż podanie o skierowanie dziecka do placówki oświatowek: integracyjnej, ogólnodostępnej, specjalnej – zgodnie z zaleceniami Zespołu Przekającego. Dołącz 2 egzemplarze orzeczenia.

Możesz również zgłosić się do niepublicznej placówki terapeutycznej lub integracyjnej.

      

                                             

                                                                                                                                                           Ewa Jędrzejczyk

Źródła:

www.autyzm.org.pl

Zdjęcia:

https://www.facebook.com/245386215666317/photos/a.786784344859832/878626922342240/?type=3&theater