Autyzm? O co chodzi?
KĄCIK WIEDZY - dzieci, młodzież, rodzice, nauczyciele » MAŁE DZIECI » Autyzm? O co chodzi?
Autyzm? O co chodzi?
O autyzmie mówimy, gdy zdiagnozujemy całościowe zaburzenia rozwoju.
Obserwujemy wtedy nieprawidłowe funkcjonowanie w sferze:
EMOCJONALNEJ – nazywanie, rozumienie , przezywanie emocji.
POZNAWCZEJ – dotyczy ona spostrzegania, koncentracji, uwagi, myślenia , pamięci.
SPOŁECZNEJ – rozumienie, przestrzeganie zasad i norm społecznych, nawiązywanie, utrzymywanie relacji z dziećmi , dorosłymi.
Czy wiesz, że obecnie u 1 dziecka na 100 diagnozowany jest autyzm? Niestety u wielu zbyt późno…
Pierwszą osobą diagnozującą powinien być rodzic!
Mamo , tato pamiętaj – to od Twojej wiedzy, od tego czy potrafisz rozpoznać pierwsze objawy autyzmu, zależy jak szybko Twoje dziecko otrzyma pomoc! Wczesna diagnoza to jego szansa na rozwój samodzielności i lepsze życie.
Pierwsze symptomy pojawiają się w pierwszych 36 miesiącach życia dziecka. Poznaj je!
Niepokojące objawy:
- izolowanie się od otoczenia
- brak chęci do zabawy z innymi dziećmi,
- wrażenie, że dziecko woli kontakt z przedmiotami niż z ludźmi,
- unikanie kontaktu wzrokowego lub jego szybkie przerywanie,
- brak mowy lub używanie słów pozbawionych znaczenia,
- zachowanie takie, jak: wprawianie w ruch obrotowy przedmiotów, częste kręcenie się w kółko bądź kiwanie, huśtanie,
- nadwrażliwość na dotyk, dźwięk, smak czy zapach,
- brak reakcji na ból,
- niechęć do przytulania się,
- szczególne przywiązanie do jednej rzeczy, zabawki,
- brak reakcji na komunikaty, własne imię,
- specyficzne reagowanie na pewne rodzaje bodźców, np. na określone dźwięki,
- zabawy stereotypowe, np. ustawianie klocków w rządku, kolorami, kształtami,
- brak umiejętności pokazywania palcem tego, czego dziecko chce.
U większości dzieci autystycznych występuje zaburzona komunikacja, np. dziecko nie komunikuje się gestem, ma trudności ze wskazywaniem, naśladowaniem, wykonywaniem poleceń. Osoby z autyzmem nie potrafią tworzyć dłuższych rozbudowanych wypowiedzi, mają trudność z rozpoczęciem i podtrzymywaniem rozmowy. Miewają problemy ze zrozumieniem pojęć abstrakcyjnych. Dodatkowo obserwuje się u nich zaburzenia zachowania np. rytuały lub koncentrowanie się na funkcjonalnych właściwościach przedmiotów. U niektórych pojawiają się zachowania agresywne i autoagresywne.
Pamiętajmy, że każde dziecko jest inne i objawy mogą mieć różny stopień nasilenia lub nie występować wszystkie naraz.
Mamo, tato, jeśli zauważyłeś u swojego dziecka niepokojące objawy, mogące świadczyć o tym, że jego rozwój nie przebiega prawidłowo to:
- Skontaktuj się z Waszym lekarzem rodzinnym lub pediatrą.
- Jeśli nadal czujesz się zaniepokojony możesz skonsultować się z psychologiem dziecięcym lub psychiatrą, nie potrzebujesz skierowania.
- Możesz też zgłosić się do poradni psychologiczno-pedagogicznej, opowiedzieć o tym co Cię niepokoi i umówić na przeprowadzenie diagnozy.
- Jeżeli otrzymasz diagnozę o całościowym zaburzeniu rozwoju dziecka (spektrum autyzmu) – autyzm, autyzm atypowy, Zespół Aspergera zgłoś się do publicznej poradni psychologiczno – pedagogicznej, która prowadzi orzekanie o formach pomocy dla dzieci z autyzmem.
- Zespoły orzekające powoływane przez dyrektorów takich Poradni wydają orzeczenia:
- o potrzebie kształcenia specjalnego w placówkach (przedszkolach i szkołach
integracyjnych, specjalnych i ogólnodostępnych),
- o potrzebie rocznego indywidualnego przygotowania przedszkolnego i indywidualnego
nauczania dzieci i młodzieży,
- o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych,
oraz opinie: o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka od chwili wykrycia
niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole.
- Jeśli termin oczekiwania na diagnozę w placówce państwowej jest zbyt długi, możesz zdiagnozować dziecko w jednej z placówek niepublicznych, które również przeprowadzają diagnozy.
- Jeżeli dziecko otrzymało opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju, to złóż podanie o zorganizowanie wczesnego wspomagania rozwoju do dyrektora poradni, która ją wydała lub do dyrektora przedszkola, do którego dziecko uczęszcza lub do niepublicznego ośrodka realizujacego zajęcia w ramach wczesnego wspomagania rozwoju. Koniecznie dołącz otrzymana opinię.
- Jeżeli Twoje dziecko otrzymało orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego to do instytucji odpowiadającej za edukację w Twoim miejscu zamieszkania, złóż podanie o skierowanie dziecka do placówki oświatowek: integracyjnej, ogólnodostępnej, specjalnej – zgodnie z zaleceniami Zespołu Przekającego. Dołącz 2 egzemplarze orzeczenia.
Możesz również zgłosić się do niepublicznej placówki terapeutycznej lub integracyjnej.
Ewa Jędrzejczyk
Źródła:
Zdjęcia:
https://www.facebook.com/245386215666317/photos/a.786784344859832/878626922342240/?type=3&theater